Çok berbat bir tamlama oldu değil mi? Bir kelime tamamen
dünya kokarken diğeri anlatmaya gerek kalmayacak kadar açık, ufak birkaç saniye
düşününce insanın içine bir yumru oturtacak, hayatın ta kendisi olan kelime.
Ölümün soğuk nefesini duyabilecek hassaslıkta değiliz belki.
Ama her an ensemizde. Aksini kim iddia edebilir ki? Unutuyoruz, insanlığın
hali, ölümü unutmuşluğumuzun açıklamasıdır.
Ölüm hayatımızın tamamen dışına itilmiş durumda. Aslında
uğradığım mezarlık tam da merkezdeydi ama bu bizim çokça unutkan olduğumuzu
değiştirmiyor.